Herkesin hayatında olduğu gibi, benim de hayatımda patavatsız insanlar var. Kimine göre açık sözlü diye tanımlansa da, bana göre bir şey söylemenin kırk türlü yolu var. Herhangi bir cümlede hangi kelimeyi vurgularsan, karşı tarafa en fazla o his geçer. Mesela “bugün hava güzel” cümlesinde, sadece havayı vurguladığında, karşı tarafa havanın güzel olduğu hissini verirken, bugün kelimesini vurguladığında, hava uzun süredir kötüymüş ve bu sadece bugün güzel olmuş gibi bir anlamı çıkartır. Kelimeleri söyleme şekli önemli zira. Olmamış demekle daha zamanı var demek başka anlamlara geldiği gibi. İnsanın ruhunu yaralayacak kelimelerle iyileştirecek, umut verecek kelimeler hep aynı aslında hangisini seçtiğine bakmalı insan. Gerçeği söyleyeyim derken, karşı tarafta hangi travmaları yarattığını unutuyor insan. Ve en çok çocuklara yapıyoruz biz bunu. Sen bilmezsin, sen daha küçüksün demekle, vakti gelince sen de anlayacaksın ya da sen de öğreneceksin demek aynı şey mi? Düşün. Olanı söylemekle utandırarak söylemek arasında ince bir çizgi var unutma. Bunları yazarken Hazreti Yusuf’un hikâyesi geldi aklıma. O dönemde firavunun rüyasını yorumlayan birçok âlim yedi yıl kıtlık Yedi yıl bolluk yaşayacaklarını söyledikleri için canından olmuş. Ama Hazreti Yusuf şöyle yorumlamasaydı; Yedi yıl âdetiniz üzere ekin ekeceksiniz. Yiyeceğiniz az bir miktar hariç, biçtiklerinizi başağında bırakın. Sonra bunun ardından yedi kurak yıl gelecek, saklayacağınız az bir miktar hariç, bu yıllar için biriktirdiklerinizi yiyip bitirecek, sonra bunun ardından, insanların yağmura kavuşacağı bir yıl gelecek.  Belki oda canından olacaktı. Doğru bir üslupla hem rüyayı yorumlamış hem de çözüm üretmiştir. Aslında diğer âlimler de aynı şeyi söylemelerine rağmen yaşadıklarına bir bak. Demem o ki üslup önemli insan kardeşim. Daha zamanın var ya da daha yoldasın demek etrafındaki insanlarla ilişkilerinin ne kadar olumlu yönde değiştirir bir bilsen. Tüm bunlar kavgalarda tartışmalarda da büyük rol oynuyor. Tek kelimeyle cinnet geçiren de var, tek kelimeyle kocaman kavgaları sona erdiren de. Her şey senin elinde ve dilinde. Dediğim gibi karşı tarafı utandırmak da umutlandırmak da bizim elimizde. Minicik farkındalık, minicik nüanslar konuşurken kocaman değişimlere neden oluyor zira. Mümkün mertebe, etrafınızda sizi üzen ağzından çıkanı kulağı duymayan, konuşmanın sonunda ay şimdi ben ne dedim ki? Diyen insanlardan uzak durmanız dileğiyle. Ben de hâlâ başarmış değilim ama deniyorum yoldayım.