“Frezyalar on lira,” diyor çiçekçi kadın

Tarihî bir Lâtin Kilisesi’nin önünden

Geçip giderken insanlar aldırışsız.

Yalnızlık resimleri eski bir denizin

Unutulmaz zamanına mühürlü hatıraların.

Düğün arabamız modifiye Alfa Romeo

Çift panelli ambleminde haç ve çocuk yiyen yılan

Arka koltukta el ele kaçıyoruz sonsuzluktan

Caddelerdeki vitrin camlarına yansıyan görüntümüzle

Şoför mahallinde doğmamış güneşler.

Dikiz aynasında sessizliğin dikkatli gözleri

Sonra kaybolan yüzünün uzak gölgesi

Birdenbire taş bir avluda buluyorum kendimi

Paramparça kırılıyor karanlığın heykelleri.

Freud’a göre nereye gider bir düşünce

Zihnin zindanında kaderine terk edildiğinde?

Karl Marx’ın Das Kapital’de metalar âlemi

Hakkında hararetli bir hâlde söylediği gibi

Bütün Katolikler toplansa bir Papa eder mi?

Bendeniz cennet kuşu modifiye Alfa Romeo

“Frezyalar on lira,” diyor çiçekçi kadın

Eski bir Lâtin Kilisesi’nde rastladığım

Alıp bir tanesini kurutuyorum senin için

Yitik aşklar ansiklopedisinin sayfaları arasında.