İnci’ye…

gözlerinde belirmeye görsün bulutlar

benim yanaklarımı sel vurur

yüreğinin perçemini savuran rüzgarlar

bilmez misin, senden ziyade beni kavurur

ya tebessümünde akseden o haziran ayı

en çok kimi ısıtır, hep hatırla

unutma olur mu

yıldızlara serenat dahi sığabilir bir şiire

babanın kızını sevmesinin tasviri yok

kelimeler kifayetsizliğine isyan eder

tohumun suyu, güneşin ay’ı sevdiği gibi

desem,  noksan kalır cümleler

duyarsan benden  “koy kantara katre değil

sevgim derya eder” yalandır

inanma olur mu

hoyrat bir el ilişmeden

gül dahi kopar mı hiç yerinden

bülbül güle mi kızmalı;yoksa ele mi

ayrılınca yarinden

dikeni dahi koruyamamışken gülünü

biçare bir baba, eli tutsak bir aza

yalnız beyhude dili konuştu bir lahza

ya kolları

o seni saran kolları nasıldı, hiç sorma

sorma olur mu

evden her çıkışımda

yüreğinin dalına tüner güvercin tedirginliği

ve kulağın kapı zilinde mütemadi,

sen beni bekleme uyu

rüyalarının kıyısından parmak uçlarımda

vakit geç de olsa dönerim geri

ve vuslat

yarım da olsa işte vuslat, gayri ferahla

korkma olur mu