Ak sakallı bir belleği tutuyorum kıyısından
ve zaman, eksildikçe hızlanan kibirli mübalağa

Her damla neden ıslaktır diyor meczup
bil bakalım ölüler hep ölerek kimden bahseder
durmak bir ışığı kapatmak değil
koşmak ise itibarlı bir karanlığı ağırlamak olabilir
uçmak, evet uçmak yerden göğe kadar haklı bir kader diyelim
diyelim ama boynunun kırılması bir kuşun inanılır gibi değil
inanılır gibi değil çünkü bir insan başka bir canlıyı el değmeden öldürebilir
bütün hijyen koşullarına uygun bir şekilde nefret edip
bütün evrakları tamamlanmış bir intiharı edebilir

Bu fotoğrafla bakışını sormuştum
sanki birbirimizde başka başka fotoğraflar arıyor gibi artık bakışlarımız
ve ne fotoğraflar inanılır gibi artık
ne de bakışlarımız

Hiçbir şey yalan değil
dünya şaka yaptığını
sense güldüğünü sandın.

biz kandırılmaya alıştık
siz daha bize düşmansınız
biz farkında olduklarımıza fedakarlıklar yapa yapa azaldık
siz farkında olduklarınıza hiç acımadan çoğaldınız
biz yolları hep yürüyerek hesapladık
siz hep hesaplardan yollar yaptınız
biz gitmeyi biliyoruz
siz kalan sahalar kadar hainsiniz
biz istasyonlar ağırlıyoruz
siz vagonlar yakıyorsunuz
ve
biz dans ediyoruz
siz çırpınıyorsunuz

Alışmak elbette zaman alır
zaman, eksildikçe hızlanandır.