İçinde sesimin dahi olmadığı

Koca bir dünya bıraktım

mumlarınızı üflerken

Biraz daha mevkii, daha iyi bir araba, bir ev daha

Dile!

Dilen!

Biraz daha rütbe, hadi daha da araba, ev, ev, daha çok ev, tuğla, oh çimento, biraz daha çimento!

Gırtlağına kadar çimentoyla dolu yeni bir yaş diliyorum!

tüm o ıvır zıvırlarınızla birlikte işte,

Bilirsin…

Koşullu mecburi sevişmeleriniz

Ve öğrenilmiş “gerekenler” listeniz

Kapitalist hayallerinizden geçmeyen

Tek bir kahkahanızın dahi olmadığı

O pek kıymetli dünyanızdan

Sesimi

Yere düşmüş

Saç

telimi

Dahi

Topladım.

Yarınlarının umut evinde kiracı değilim artık.

Geriye bir

Tek!

Yara kaldı

Yara hep kalır zaten…

–