Ne kadarda boş bir telaştı,
Bir kadeh daha içmek
Çilingir sofrasında.

Onu unutmaya çalışacağım diye,
Kaç kadeh içtiğini unutmak.

İçtikçe bir kör çivi daha gömüyorduk içimize aslında,
Belgesellerde vahşi bir kuş çığlığı gibi kopan.

Kahkahalar içinde hüzün.
Doymayan ego,doyurucu menü,
Gör dediğini göremediğin,
Eksik kalmış bir resim.
Sadece çilingir sofralarında buluştuğumuz eski devir dostları.

Tedavüle çıktığınızdan beri sürekli el değiştiren,
bozuk para gibi harcanmaya alışmış dostlar,
İyilikten maraz doğar diyen kültürün ürünüsünüz.
Ne iyilik yapmaya cür’etiniz var,
Ne de maraz iyileştirecek ilacınız.