Tecrit | VERTİGO
10781
post-template-default,single,single-post,postid-10781,single-format-standard,edgt-core-1.2,ajax_fade,page_not_loaded,,hudson-ver-3.1, vertical_menu_with_scroll,smooth_scroll,blog_installed,wpb-js-composer js-comp-ver-6.0.5,vc_responsive

VERTİGO

inancın kırık,

yine de ellerin hep gökyüzüne açık.

bir vücut, bir ses arıyorsun içindeki boşlukta.

yardım çığlıkların güçsüz,

yardım çığlıkların kendi ördüğün

duvarlara çarpıp dağılıyor.

kendi yarattığın depremin

doğurduğu enkazda

ölü bi ceninsin.

bir annenin hayal kırıklığı,

bir babanın doğumhane odasının

duvarına attığı yumruk,

duvarda bıraktığı

kan izisin.

sakinleştiriciler,

uyku hapları,

sinir krizleri.

sürekli kendisini tekrar eden cılız bi’ ses;

yangın çıkışı yedinci katta..

yangın çıkışı yedinci katta..

 

hiç kimse

korkmuyor bir başkasının

gölgesine basmaya.

hiç kimse korkmuyor

bir gölgeyi yaralamaktan.

 

bir aslanın

doyurması gereken açlığı,

bir ceylanın koşmaktan vazgeçişi.

kabul edilmiş çaresizlik.

kanalı değiştir,

görmezden gel ölümün basitliğini.

 

yangın çıkışı yedinci katta..

gölgelere basmadan koş.

kafanın içinde büyüyen tümörü

kurtar ameliyat masasından.

0 Yorum
Paylaş
Etiketler:
Yorum Yok

Yorum Yaz