KARAŞ

Hesabı tuttuğun eldivenlerinde kan bi gurur

Beyler kabardı borcunuz, ilk kim yatar

Masaya gelmeyen de ne bileyim, gününde değildir

Ziyafet kemik çorbası

Üzerimize afiyet, şifasız bir dert bu kedergillersi şeyler

Az içtim memur bey, çok olsa ikram ederdim

Sen de az anasının keçi bozması kuzusu değilsin a

Çek sağa önünde duran o namluyu, üstümüz ıslanacak

Çok yalan az doğru barındırır dememiş atalarımız

Ya da şişeden düşme bir büyüğümüz

Afilli bir söz değil gibi duruyorsa da afillidir içi, dışı boğa sarsa da

Ne tuhaf ki yaşıyoruz işte, nefes almayı biyoloji hocamız yaşamak diye öğretmişti

Edebiyat öğretmenimizin aksine

Ne demişti ki, unutmasa idim söylerdim

Sevgili, sevmeli, saymalı bir şeylerdi nefesten daha mühimli biten

Ah işte, bir şeyler hayatın çivilerinin üstünde yürümekten zor gelmiyor bazen

Sevgilinin dudağında acemi çalgısı ıslık tadında gömülmek şimdi

Beni yanlış anlayın lütfen, ne geldiyse doğru anladığını söyleyenlerden geldi başıma

Merakım hep yokla var arasında bir işkence gecesi

Neden herkes uyur aynı saatin, farklı soğuk yataklarında ısınmaya çabalarken

İhtiyaç mı yoksa ölürken yorulup da dinlenme mi uyku denen oksijen tüpü

O kadar çok soru var ki, cevapları toplasak harf harf

Üzüm tanesi saymaya döner bayılmışın diliyle

Bana müsaade memur bey, inanın geleceğinizi bilseydik çok içerdik ikramlık…