Hiç düşmeyecekmiş gibi özenle eğitilir
Bin bir emek ile ilmek ilmek işlenir
Öğrenir koşmayı, her gün koşar
Umut yolculuğuna

Koşulan yollar dikenli ve ıstıraplı
Ayaklar kan revan içinde
Bir anda düşünce yere, baka kalır
Umut yolculuğuna

Hiç ummadığın anda çalınır kapın
Selam verir umutların
İnce bir ışık gösterir uzaktan
Umut yolculuğuna

Koşmaya hasret kalmış ayaklar
Hem hüzün, hem sevinçle
Ağır ağır yürümeye başlar
Umut yolculuğuna

Asıl yolculuk cellatların elinde imkansız görünse de
Hep bir hasret ile bekler gönül
Yılların alışkanlığıyla koşmayı
Umut yolculuğuna