Tecrit | Muhammed ÜÇYOL
Muhammed ÜÇYOL'un en güzel denemeleri ve yazıları Tecrit Edebiyat'ta.
öykü,deneme,hikaye,mukammed üçyol,en güzel hikayeler,en güzel denemeler
10864
post-template-default,single,single-post,postid-10864,single-format-standard,edgt-core-1.2,ajax_fade,page_not_loaded,,hudson-ver-3.1, vertical_menu_with_scroll,smooth_scroll,blog_installed,wpb-js-composer js-comp-ver-6.0.5,vc_responsive

ESİNLENME

Başlangıca ulaşmak isterken, sonsuzluğa doğru hızlı bir yürüyüş gibi…

Devamı biraz bulanık ve biraz da kuru.

Sonu hızlı gelen koşular, yavaş akıp hep aynı noktada takılan düşünceler nihayeti karşımda koca tepeler. Ellerim bağlı, gel ben anlatırım sana.

Anlamaya çalış bir sen anlarsın zaten, gökyüzünden parmaklıkların ardına ben baktım.

Sıcak geceler, fazlasıyla gürültülü…

Ama ya duyamadığım çığlıkların, belki adımlar.

Şşş sessiz durdum burada. Yeminler boşa ama harcadıklarımı geri kazanacağım.

Ben geride değilim. Her ileri attığım adım, bana karşılıksız geldi.

Baksana, son beni buraya getirdi.

Ben kararımı verdim hangi yola gideceğime, yol kabul et beni bu sefer.

Açtım kollarımı beklemek istemiyorum. İlk karanlıkta koşarım eve. Unutamam bekleme benden bunu… İçerimde bağlandı sana bir şeyler. Elde değil çözülür mü bu düğümler?

Konuşsam anlaşılmaz, sussam batırırım. Gözlerime baksana. Eksiğim, dargınım.

Gidecek yer kalmadı adımlarını takipten başka. Dibi görmedim ama sabretmeyi biliyorum ben de. Aldığım nefes batıyor göğsüme. Güçlü bir uyanışa ihtiyacım var şimdi.

Bekleme benden mevsimleri sevmemi, benim tek mevsimim beşincisi. Benimsedim yalnız birini.

Ardı ardına yaktığın sigaraların dumanında bulur musun beni?

Görebilecek gönlün var senin.

Ve ben adımı duydukça lanet okumaya alıştım. Seslen ki yeniden sevebileyim.

Muhammed kayboldu. Bulur musun beni? Defterimde ilk sayfam ve son sayfamdı, tek sayfamdı…

Veda etmeyi beceremem, şimdi sen anladın…

Bir elmanın bambaşka iki yarısı ne olursa olsun birbirini tamamlıyor.

0 Yorum
Paylaş
Etiketler:
Yorum Yok

Yorum Yaz