Kenet fikirlerin bile erir,
Hasret şimdi özgürlüktedir.
Elini beynine de götürsen,
Boylu boyuna bilinmezdir.
İnsan denen bu meret,
Değmekten korktuğu düşüncenin esiridir.

Yakar aslında bir değsen,
En kül kalpli insanların bile içini;
Yılanın zehri Huda’dandır,
Açıp baksan beynimi şimdi,
En büyük zehir hülyadır.
Yılana bile güvenilir,
Rengini veren ressamdır,
Lakin dünya gerçekleri sever,
Filistinli çocuk için resim,
Başlı başına rüyadır.

Yalanın kubbesinde,
Gerçeğin kısık ateşinde,
Ehlinden korkma!
Eylese bile ölümü,
Dünya sana,
Doğmaktan yorulma.

Bu işin mahiri,
Dünden bugüne yatsıda.
Dünya avucumuzda,
Öğrenilecek şeyler artık
Ölümün kıyısında.