Kanatlarındaki tüyler teker teker koparılmış
Her yanlışında bir tane
Her bir tanesinde onu aydınlatan nurların birini yitirmişti

İyiliğe attığı her adımda
Küfürlerden oluşan bir duvara çarpıyor
Her çarpışında bir parçasını
Karanlığa uğurluyordu

Kopan her parçasıyla
Bembeyaz gelinliğine bir damla düşüyordu
Saflığın bekaretini kaybettiğini ifşa ederken
Lanetleri üzerinde topluyordu

Her damla büyüyordu
Azalan tüylere inat
Arsızca
Ve karanlığın keyfini yaşarcasına

Son tüy düştü
Son damlanın keyfinin üzerine
Kalan çıplak kanatlar koptu
Karanlığın ağırlığıyla
Saflık bitti
Gece çöktü