DUMAN
Dumandım gökyüzünde sizin görmediğiniz
Zehrini derk ettim damarlarımda dolanıyor
Beynime prangalanmış düşünceler
Kalbim esaret altında işgale uğramış
Çam ağacı ve kuşlar, özgürlüğü onlar biliyor
Ateş doğduğumda sarmış sarmalamış
Kurtuluşu yok kaçışı yok yalnızlık
Aralık aralamış kalbin kapakçıklarını
Ellerim onlarla tutundum hayat sarmalına
Beni hiç bir su arındırmaz anlamaz sonra
Gusülunu bozmuş ezelden tüm sözlerim
Dumandım gökyüzünde sizin görmediğiniz
Ve tutunamadım hiç bir nefese…