Gökkuşağı’nın sekizinci rengisin benim için,
Bilemezsin…
Bilemezsin karanlık geçirdiğim günleri,
Ve hiçbir zaman bilemeyeceksin
Gökkuşağı açsın diye döktüğüm gözyaşımı!
Gözyaşlarımla yeşeren tohumları
Kaburgamın altına diktiğim papatyaları
Avucumda biriktirdiğim seni
Damla damla dökülen hayalini bilemezsin…
Bilemezsin…
Senin bildiğin bir ben kaldım geriye
Yıkık, dökük, canına bile dermanı kalmamış
Gel demeye gücüm var mı sevdiğim,
Yok…
Sana gel diyemem,
Geldiğin yollarda ayağına diken batar,
Ben dayanamam canımı dökerim o yola.
Gelme sevdiğim,
Bana yürüyerek gelme ayaklarına taş değer
Bana başka türlü gelme
Kuşun kanadı değer,
Su tenine değer dayanamam.
Sen gelmek iste sevdiğim
Haber ver,
Ben gelir seni sırtımda taşırım