Gitmek bu kadar yakınımızdayken

Kal diyorsun

Kalırsam yollar yorulur bilemezsin

Taşıyamaz ağırlığımızı

Kalırsam

Gözlerimizin suları bulanır

Perdelerimiz kapanmaz

Temmuzumuz şubat olur

Kuşlarımız göçer

Gitme kal diyorsun

Yoruluruz diyorum yorgunlaşırız

Yüreğimiz şişer

Yorar seni de beni de

Şiirlerimiz kanar

Halil İbrahim bereketimiz kaçar

Duvardaki sazımız çalmaz

“leylim leylim”

Ağacımız yaş iken eğilir

Gülümüz açmaz kurur

Güneşimiz batıdan doğar

Korkularımız çoğalır

Susarız hiç yok yere

Şimdi

Ne sen bana gel diyebilirsin

Ne de ben gidecek bir yol bulurum

Şafaklarımız erken doğar yüzümüze