Güneşin kendini göstermesiydi başlatan,
Ellerimizi kenetleyen
Ve Beşiktaş’ta vapurun sesiydi,
Dalgaların üzerinde bizi bir yapan.

Upuzun bedenlerde
Engellere rağmen bizi kavuşturmaya çalışan
Ve bizim için bütün gücüyle üstümüzde
Bir kalkan olan.

Gücü azalmaya başlamıştı
Son vapurdan inerken
Ve Yıldız sokaklarında yürürken biz
Uzaklaşmaya başlamıştı üstümüzden
Boğaza nazır sarıldığımızda.

Bir sancısı vardı
Bize söyleyemediği
Ve korumaya çalışırken hala son nefesinde sevgimizi
Sancısı ölümdü…

Bedenlerimiz tekrar uzarken
Son nefesini verdi güneş
Ve sevgimizi yok etmişti
Gece cinayetini işlemişti…